Nijmegen naar Rotterdam

De laatste dag en met 128 km de langste etappe. Weer droog en af en toe een heerlijk zonnetje. We hebben deze tour echt wel geluk gehad met het weer. Buiten een paar spatjes geen regen gehad. Zo'n  laatste dag heeft wat speciaals. Je wilt ergens heen en als de finish in zicht is dan geeft dat een lekker gevoel. 

Vlak voordat we in Zaltbommel aankomen, onze lunchplaats van vandaag, maakt Christiane een lelijke val. Zij glijdt met haar voorwiel van de weg af en valt hard op haar zij. Gelukkig blijft het bij een paar schaafwonden. Zaltbommel blijkt een heel leuk stadje te zijn aan de Waal. We eten er een typische Hollandse lunch met tomatensoep,  zachte kadetjes wit en bruin en kroketten, kaas en ham. 

We rijden vervolgens een heel mooi stuk langs de rivier en over de Dijk richting Rotterdam. De laatste 30 km blijken een hele klus te zijn doordat we alleen van de fietspaden gebruik mogen maken en de volgauto's vaak niet kunnen volgen. Toch lukt het om de stad te bereiken en het is het waard. Het is een heel mooi gezicht om Rotterdam vanuit het zuiden met de fiets te benaderen, het doet Amerikaans aan met alle hoogbouw en de vaak prachtige architectuur. We gaan de Erasmusbrug over en bereiken de Coolsingel. 

De hele oogvereniging is present bij de ontvangst en het is leuk om te zien dat ze zo meeleven. 

Het was een hele mooie en leuke tour waarbij we nieuwe vrienden hebben gemaakt, hebben gelachen en waarbij het doel zeker is bereikt: Rotterdam, plezier maken en lekker fietsen en publiciteit genereren voor netvliesdegeneratie. Onze Duitse, Zwitserse, Luxemburgse en Turkse vrienden blijven nog een dagje in Rotterdam in het not stayok hotel maar wij, Otto, Jan M, Jan B, Monique en Antoin gaan naar huis met de auto en trein. 

Bye, bye met een paar laatste foto's impressies

Fietsen op de autoweg. 

Speyer

Eten in de Domhof te Speyer

Monique en Jan M

De dom in Mainz

Het rijndal

Bier!

Meral en Maren

Düsseldorf nach Nijmegen

Düsseldorf is een grote stad en huisvest het parlement van het Bundesland Nordrhein Westfalen. We worden daar vroeg in de ochtend ontvangen door de voorzitster van het parlement in een prachtige ontvangstkamer met uitzicht over de Rijn. 

Er zijn vriendelijke woorden en Heinz Herman mag de voorzitster toespreken over het belang van een verenigd Europa. Hijzelf is een vurige Europeaan en Duitser en Luxemburger en hij onderstreept dat uit de chaos van oorlog en strijd de Europese gedachte van harmonie en samenwerking is voortgekomen. De Europese vlag staat hier symbool voor met zijn 12 gouden sterren op een blauwe achtergrond. Wij hebben tijdens onze tour alleen maar plaatsen bezocht die inderdaad verschrikkelijk geleden hebben onder oorlogsgeweld. De Rijn is een natuurlijke scheidslijn en daarmee ook snel oorlogsgebied. Ik ben het met Heinz Herman eens dat alleen Europese harmonie en eenwording kan voorkomen dat in de toekomst er weer een grote Europese oorlog uitbreekt. Tijdens deze tour fietsen we met 5 nationaliteiten en dat gaat prima alhoewel er al snel over "Die Hollander" wordt gesproken. " Haben die Hollander die schlussel ingeliefert" wordt er snel gezegd als een van ons dat een keertje heeft vergeten. 

We lunchen in kevelaer en bereiken in de middag de Duits Nederlandse grens. Geen grenspaaltjes meer, douane of controles. Heerlijk om verlost te zijn van dat soort overbodige mikmak. Wel inplaats van Duitse, Nederlandse politie die zich enthousiast op hun escorte taak storten. 

 

In Nijmegen vegen zij alle verkeerspleinen voor ons schoon zodat we op tijd aankomen op het stadhuis aldaar. De Oogvereniging van NL verwelkomt ons heel hartelijk en er is een onderzoeker die ons over het RD5000 project vertelt. Het is een heel ambitieus project die van alle 5000 RP patiënten in Nederland de genetische foutjes wil opsporen om zo in de toekomst een effectieve behandeling mogelijk te maken. Ook Jan B en zijn nageslacht zitten al in die database

In de avond lekker eten in het Amrath hotel Belvoire. Morgen de laatste dag en aankomst In Rotterdam 

Bonn nach Düsseldorf

Met een lange afdaling bereiken we, vroeg in de ochtend, het Radhaus van Bonn waar we door de Oberburgemeister worden ontvangen. Er is een kleine ceremonie waarbij de patiënten voorligster van de oogkliniek van de universiteit van Bonn een cheque krijgt overhandigd ter waarde van 1500 euro. Dit uit de kas van de stichting waar wij voor fietsen. 

Ook krijgen we te horen dat Beethoven een zoon van de stad Bonn is en dat volgend jaar hij daar 245 jaar geleden geboren is. Dit gaat groots worden gevierd dus op naar Bonn volgend jaar. 

Het is sowieso een dag van weinig fietsen en veel ontvangsten. Om 12 uur worden we verwacht op de hoofdvestiging van Bayer in Leverkussen. Bayer is de grootste sponsor van de Schwerger stichting, organisator van de Euro Tandem Tour. Bayer is een chemieconcern die zich met name heeft gespecialiseerd in medicatie die zonder recept in de apotheek kunnen worden gekocht. Bayer is bekend van de aspirine maar, en dat is minder bekend, heeft ook heroïne en methadon ontwikkeld. We worden echt met alle egards ontvangen en krijgen een heerlijk buffet voorgeschoteld. 

In de middag door en al om 15.30 uur bereiken we de jeugdherberg in Düsseldorf waar we vandaag slapen. Jan B en ik nemen nog een biertje en genieten van een al laaghangend zonnetje. 

Nog even een bericht van gisteren rechtzetten. We zijn niet in Hessen terecht gekomen maar in Nordrhein Westfalen. 

Koblenz nach Bonn

Vroeg opstaan, 05.30 uur, want we vertrekken kwart over 7. Nog 4 dagen naar Rotterdam. Vandaag nog behoorlijk wat klimmen door de Eiffel. Een vulkanisch gebied met hele mooie dalletjes. Uiteindelijk komen we in het Ahrtal en gaan we lunchen in Bad Neuenahr. 

Het is een oud kuurort in Engelse stijl. 

Na de pauze weer verder en moeten Jan B en ik snel in de bezemwagen plaats nemen. De ketting is van de fiets gelopen en er is geen tijd voor een reperatie. Bij de volgende stop kan de ketting er weer op en kunnen wij weer meerijden. De stop was vanwege een politiewissel. Het is nl zo dat elke Duitse deelstaat zijn eigen politiekorps heeft die alleen in hun eigen deelstaat assistentie mogen verlenen en wij staken de grens over tussen Rheinland Pfaltz en Hessen. 

In Bonn aangekomen nog een lange klim naar de jeugdherberg waar we overnachten. Kamers van 4 en Jan en ik liggen bij Jean Pierre en Bertrand. Zij zijn Zwitsers en spreken Frans. Wij niet. Gelukkig spreekt Bertrand een heel klein beetje Duits en zo komen we te weten dat hij ook fysiotherapeut is en RP heeft waardoor hij net als Jan arbeidsongeschikt is. Ook hij heeft een broer met RP. Zo heeft ieder zijn verhaal hier en dat maakt het ook wel interessant. Daarnaast is mijn Duits met sprongen vooruitgegaan. 

Morgen meer, wij duiken erin. 

Mainz nach Koblenz

Vroeg opstaan voor een lange tocht van Mainz naar Koblenz: 121 km en een paar forse klimmetjes waarvan een van 12% naar 450 meter. Iedereen is er een beetje zenuwachtig over. Niet ieder is even ervaren. Gelukkig is er een bezemwagen met 6 plekjes om de uitvallers mee te nemen. 

Eerst echter nog een ontvangst voor het Radhaus met de gebruikelijke plichtplegingen. Het ligt aan de Rhein en we zien een prachtige zonsopkomst. 

Als we op weg gaan is het nog nevelig maar zeker niet koud, met de wind uit het zuiden wordt warme lucht aangevoerd. Even later valt er nog een spatje maar als we na zo'n 40 km bij de Rhein aankomen begint de zon uitbundig te schijnen. 

Na de oversteek gaan we klimmen en al snel zit de bezemwagen vol. In de avond hoor ik van Adelheid dat ze daarom bij de volgauto van de politie is ingestapt. De politie ist wirklich deine grosste freund. Na de klim stappen de afstappers weer op de fiets en werkelijk het is een prachtige tocht. Lunchen in Bacharach. 

Uli en Schmutzler hebben er ook veel plezier in. Uli heeft door ataxie als gevolg van een hersentumor bij zijn kleine hersenen moeite met lopen maar op de tandem fietst hij als een van de besten. Uli is als kind aan deze tumor geopereerd. 

Om zes uur in Koblenz aangekomen en in de avond genieten we van een heerlijk buffet. De volgende dag is een rustdag met een heel vol en druk programma: stadsrondleiding, bootvaart over de Rhein en wijnproeverij. 

Een foto impressie:

Het forum van Koblenz 

Onze gids

Plein met 2000jaar geschiedenis verbeeld in een zuil. Samengevat: verwoesting en opbouw aangejaagd door vorsten, machthebbers en mannen. 

Die Deutsche Ecke waar Moezel en Rijn samenkomen. 

Wijnproeverij 

Morgen meer. 

Worms nach Mainz

Vandaag een kort ritje van 50 km door een golvend landschap met veel wijnbouw. Al vroeg in Mainz aangekomen, een stad zo groot als Groningen en de hoofdstad van Rheinland Pfalz. Daar werden we ontvangen door Malu Dreyer op de StaatsKanzelerei. Zij is minister president van dit Bundesland en heeft zelf MS. 

Knap natuurlijk dat je met zo'n energievretende ziekte dit ambt kan uitvoeren. Voor ons een aardige kennismaking met het Duitse politieke systeem waarbij de macht van de deelregeringen aanzienlijk is. 

Daarna Mainz in met zijn gezellige binnenstad en prachtige Dom. Alle steden die we bezocht hebben zijn in WO 2 grotendeels platgegooid en zo ook Mainz wat al in augustus 1942 voor 90% in puin lag. De Dom ziet er daarom heel nieuw en ongeschonden uit. 

Het ligt op een gezellig plein waar we even een kopje hebben gedaan. 

S' avonds eten in een restaurant annex bierbrouwerij die naast veel bier enorme schnitzels serveerde die niet meer dan 11 euro kosten. 

Tevreden en vroeg het bed in om morgen 5.30 op te staan voor de tocht naar Koblenz, 125 km over behoorlijk golvend terrein. We zullen zien of de 70+sers dat gaan trekken. We gaan ze gewoon een duwtje geven. 

Karlsruhe nach Worms

De derde dag begint op het Radhaus van K. met de gebruikelijke ontvangst. 

Het wordt wel een beetje eentonig maar het is natuurlijk voor de goede zaak nl. Pr voor al die akelige oogziektes en dat je ook met een visuele handicap samen heel veel voor elkaar kunt krijgen. Op het Radhuis stond een model van de eerste voorloper van de fiets, heel toepasselijk. 

Vervolgens via Speyer, alwaar wederom ontvangst op het Radhaus, naar Worms. Spyer is een mooi stadje met een Dom die veel touristen trekt. 

Ook is Speyer beroemd voor zijn heerlijke Pretzels die ook dienst kunnen doen als visueel hulpmiddel zoals Jan M laat zien. 

De tocht was vandaag niet zo mooi als gisteren. Het landschap vlak en saai en de snelheid lag gemiddeld zo laag dat wij het, op deze bewolkte en toch wel koude dag, onaangenaam fris kregen. Goed aankleden dus. 

Nog even iets rechtzetten. Jan B merkte terecht op dat RP geen degeneratie geeft van het netvlies door een ontsteking maar door een fout in de aanmaak en afbraak van stofjes die het oog lichtgevoelig maken. Dit proces van aanmaak na afbraak verloopt niet goed wat op termijn de fotoreceptoren van het netvlies doet afsterven. 

 

Bis Morgen